anterior    aleatorio / random   autor / author   inicio / home   siguiente / next

        CANTIGA I

Esta é a primeira cantiga de loor de Santa Maria, ementando os vii goyos que ouve de seu filho.

Des hoge mais quer’ eu trobar
    pola Senhor honrada,
em que Deus quis carne filhar
    bẽeita e sagrada,
    por nos dar gran soldada
no seu reino e nos herdar
    por seus de sa masnada
    de vida perlongada,
sem havermos pois a passar
    per mort’ outra vegada.

E porém quero começar
    como foi saudada
de Gabriel, u lhe chamar
    foi: «Benaventurada
    Virgem, de Deus amada:
do que o mund’ há de salvar
    ficas ora prenhada;
    e demais ta cunhada
Elisabét, que foi dultar,
    é end’ envergonhada».

E demais quero-lh’ enmentar
    como chegou cansada
a Beleem e foi pousar
    no portal da entrada,
    u pariu sem tardada
Jesu-Crist’, e foy-o deitar,
    como molher menguada,
    u deitam na cevada,
no preseve apousentar
    entre bestias d’arada.

E non ar quero obridar
    com’ angeos cantada
loor a Deus foron cantar
    e «paz em terra dada»;
    nem como a contrada
aos tres Reis em Ultramar
    ouv’ a ‘strela mostrada,
    por que sem demorada
vinheron sa oferta dar
    estranha e preçada.

Outra razón quero contar
    que lh’ ouve pois contada
a Madalena: com’ estar
    viu a pedr’ entornada
    do sepulcr’ e guardada
do angeo, que lhe falar
    foi, e disse: «Coitada
    molher, sei confortada,
ca Jesu, que véns buscar,
    resurgiu madurgada».

E ar quero-vos demostrar
    gran lediç’ aficada
que ouv’ ela, u viu alçar
    a nuvem lumenada
    seu Filh’; e pois alçada
foi, viron angeos andar
    entr’ a gent’ assũada,
    muy desaconselhada,
dizend’: «Assi verrá julgar,
    est’ é cousa provada».

Nem quero de dizer leixar
    de como foi chegada
a graça que Deus enviar
    lhe quis, atan granada,
    que por él esforçada
foi, a companha que juntar
    fez Deus, e ensinada,
    d’Espirit’ abondada,
por que souberon pregar
    logo sem alongada.

E, par Deus, non é de calar
    como foi corõada,
quando seu Filho a levar
    quis, des que foi passada
    deste mund’ e juntada
com él no ceo, par a par,
    e Reyna chamada,
    Filha, Madr’ e Criada;
e porém nos dev’ ajudar,
    ca x’é noss’ avogada.

autógrafo

Alfonso X el Sabio


subir   poema aleatorio   Cantigas de Santa María   siguiente / next   anterior / previous
manuscrito Manuscrito Códice de Toledo Mss. 10.069 BNE
manuscrito Manuscrito Códices del Escorial Mss. 5.982 BNE
manuscrito Manuscrito P. Andrés Burriel Mss. 13.055 BNE
partitura / partiture Partitura musical
Video: sh4m69 Canal youtube sh4m69